Το νέο μουσείο της Φρίντα Κάλο στην Πόλη του Μεξικού μαρτυρά μυστικά για τα νεανικά της χρόνια

7 Οκτωβρίου, 2025 7

Το νέο μουσείο της Φρίντα Κάλο στην Πόλη του Μεξικού μαρτυρά μυστικά για τα νεανικά της χρόνια

Το οικογενειακό σπίτι και το καλλιτεχνικό καταφύγιο της Φρίντα Κάλο ανοίγει ως μουσείο αναδεικνύοντας τον τρόπο με τον οποίο η οικογένεια διαμόρφωσε τη ζωή και το έργο της πρωτοπόρου καλλιτέχνιδας.

Κάθε πρώτη επίσκεψη στην Πόλη του Μεξικού περιλαμβάνει ένα προσκύνημα στο Μουσείο Φρίντα Κάλο, γνωστό ως Casa Azul. Το σπίτι είναι το μέρος όπου η καλλιτέχνιδα ζούσε με τον σύζυγό της Ντιέγκο Ριβέρα και όπου οι λεπτομέρειες της ιστορίας της ζωής της και το σουρεαλιστικό έργο της έχουν γίνει σύμβολα ανθεκτικότητας, φεμινισμού και πολιτικού ακτιβισμού.

Ωστόσο, ένα νέο μουσείο-σπίτι που άνοιξαν οι απόγονοι της Κάλο προσπαθεί να εμβαθύνει περισσότερο, αποκαλύπτοντας ένα πιο οικείο πορτρέτο που υπερβαίνει την εικόνα της La Sufrida (της Πάσχουσας) και αναδεικνύει την επιρροή της οικογένειας Κάλο στην προσωπική και επαγγελματική ζωή της ζωγράφου.

«Γνωρίζαμε ότι στο σπίτι υπήρχαν ιστορίες και αντικείμενα που άξιζαν να αρχειοθετηθούν», θυμάται η εγγονή της Ιζόλντα, Φρίντα Χέντσελ Ρομέο

Επισκέψεις στη Casa Roja

Το νέο Museo Casa Kahlo, που βρίσκεται λίγα τετράγωνα μακριά από το Casa Azul στη συνοικία Coyoacán της Πόλης του Μεξικού, χρειάστηκε πάνω από 20 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Το 2008, η ανιψιά της Φρίντα, Ισόλντα Κάλο, κόρη της αδελφής της καλλιτέχνιδας Κριστίνα, πέθανε.

Η κόρη της Ισόλντα, Μάρα Ρομέο Κάλο, και τα δύο της παιδιά άρχισαν να καθαρίζουν το σπίτι που αγόρασαν το 1930 οι γονείς της Φρίντα, Γκιγιέρμο Κάλο και Ματίλντε Καλντερόν. Αν και η Φρίντα δεν μεγάλωσε σε αυτό το σπίτι, το οποίο ονομάζεται Casa Roja, το επισκεπτόταν συχνά.

«Γνωρίζαμε ότι στο σπίτι υπήρχαν ιστορίες και αντικείμενα που άξιζαν να αρχειοθετηθούν», θυμάται η εγγονή της Ιζόλντα, Φρίντα Χέντσελ Ρομέο. «Όμως, όταν ανακαλύψαμε τόσους θησαυρούς, καταλάβαμε ότι αυτά τα αντικείμενα ανήκαν σε μουσείο».

Η Casa Roja ήταν ο χώρος όπου της επιτρεπόταν να είναι ο εαυτός της, να βρει παρηγοριά με την οικογένειά της και να ξεφύγει από την ταραχή της σχέσης της με τον Ριβέρα

Κάλο και Ριβέρα / Wikimedia Commons

Η συμβολή του ζωγράφου πατέρα

Μεταξύ άλλων, βρήκαν αυθεντικά (γυάλινα) αρνητικά που ανήκαν στον Γκιγιέρμο, έναν Γερμανό μετανάστη που έγινε αρχιτεκτονικός φωτογράφος και κατέγραψε τα πιο σημαντικά μνημεία και κτίρια της πόλης για λογαριασμό της μεξικανικής κυβέρνησης.

Ήταν επίσης ζωγράφος, και η Χέντσελ Ρομέο είπε ότι ήταν ο Γκιγιέρμο, και όχι ο Ριβέρα, που έμαθε πρώτος στη Φρίντα πώς να ζωγραφίζει και πώς να βλέπει τον κόσμο ως καλλιτέχνις.

Schiaparelli’s Shocking, φυσικά

Το μουσείο, το οποίο άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό στις 27 Σεπτεμβρίου 2025, παρουσιάζει και άλλες ανακαλύψεις, όπως άγνωστες μέχρι τώρα επιστολές της Φρίντα, συμπεριλαμβανομένων των επιστολών νοσταλγίας που έστελνε από τις Ηνωμένες Πολιτείες ενώ βρισκόταν στο εξωτερικό με τον Ριβέρα.

Υπάρχουν επίσης πρώιμα σκίτσα, ένα μικρό πορτρέτο του Ριβέρα, καθώς και προσωπικά αντικείμενα, όπως κομμάτια από προ-ισπανικά κοσμήματα της Κάλο, μπουκάλια αρωμάτων (Schiaparelli’s Shocking, φυσικά) και κεντημένες μπλούζες, αποδεικτικά στοιχεία της πρώιμης εκτίμησής της για τη μεξικάνικη λαϊκή τέχνη και της προτίμησής της για τα παραδοσιακά μεξικάνικα ρούχα.

Το σπίτι ήταν γνωστό για την ανοιχτή του στάση προς όλους, συμπεριλαμβανομένων των μαθητών τέχνης της Φρίντα, γνωστών ως Los Fridos

Ένα φιλόξενο σπίτι

Μέχρι το 2023, το σπίτι κατοικούνταν από την οικογένεια της Φρίντα. Στη συνέχεια, με τη βοήθεια του δημοσιογράφου Ρικ Μιραμόντεζ, προέδρου της νεοσύστατης Fundación Kahlo με έδρα τη Νέα Υόρκη, και την οικονομική υποστήριξη των επιχειρηματιών Βίκτορ Αμπουμράντ Τάμε και Βίκτορ Αμπουμράντ Τσεντράουι, πατέρα και γιου με έδρα το Μεξικό, το σπίτι μετατράπηκε από κατοικία σε μουσείο.

Ο Μιραμόντεζ επικοινώνησε με τον Ντέιβιντ Ρόκγουελ της Rockwell Group, ο οποίος πέρασε τα χρόνια της εφηβείας του στο Γκουανταλαχάρα, μια περίοδο που ο ίδιος αποδίδει ως πηγή έμπνευσης για την αρχιτεκτονική του καριέρα.

Ο Ρόκγουελ βοήθησε στο σχεδιασμό του μουσείου και συνεργάστηκε με την οικογένεια, μελετώντας παλιές οικογενειακές φωτογραφίες για να αναδημιουργήσει την αρχική αυλή ως φόρο τιμής στη φιλοξενία της οικογενείας Κάλο.

Το σπίτι ήταν γνωστό για την ανοιχτή του στάση προς όλους, συμπεριλαμβανομένων των μαθητών τέχνης της Φρίντα, γνωστών ως Los Fridos.

Πίνακες ζωγραφικής στην κουζίνα

Η ανακαινισμένη αυλή φιλοξενεί γλάστρες και αγγεία από τεχνίτες από όλο το Μεξικό – πράσινα γυάλινα αντικείμενα από την Οαχάκα, κόκκινες πήλινες γλάστρες από την Γκουανταλαχάρα – και όλα περιέχουν ντόπια φυτά.

Το κεντρικό σημείο, ένα μεγάλο δέντρο γκρέιπφρουτ τοποθετημένο σε μια χειροποίητη γλάστρα από πέτρα καντέρα, περιτριγυρισμένο από παγκάκια από χυτοσίδηρο που θυμίζουν τα πάρκα της γειτονιάς που συχνάζει η Φρίντα, ήταν επίσης μια αναφορά σε ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του σπιτιού: ως παιδί, η Μάρα Ρομέο Κάλο θυμόταν πίνακες ζωγραφικής στους τοίχους της κουζίνας.

Όταν οι συντηρητές ήρθαν να εξετάσουν τον χώρο, ανακάλυψαν ότι η ανακαίνιση της κουζίνας στη δεκαετία του 1960 είχε κατά λάθος διατηρήσει αυτές τις τοιχογραφίες, συμπεριλαμβανομένης μιας που απεικόνιζε ένα κλαδί γκρέιπφρουτ βαρύ από φρούτα, διάσπαρτο με λευκά άνθη και γεμάτο πολύχρωμα πουλιά.

Η ζεστασιά του café de olla

Σύμφωνα με τον διευθυντή του μουσείου Adán García-Fajardo, πιστεύεται ότι είναι οι μόνες τοιχογραφίες που ζωγράφισε η Φρίντα και ολοκληρώθηκαν κάποια στιγμή μετά το 1931 και πριν από το 1947.

Το μουσείο προσφέρει επίσης πολυμεσικές εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων αισθητηριακών εμπειριών, όπως στην κουζίνα, όπου οι επισκέπτες μπορούν να μυρίσουν τη ζεστασιά του café de olla, του παραδοσιακού μεξικάνικου καφέ με κανέλα.

Ίσως ο πιο οικείος χώρος του σπιτιού είναι το υπόγειο, όπου η Φρίντα έβρισκε καταφύγιο. Ήταν ένα δικό της δωμάτιο όπου μπορούσε να ζωγραφίζει, να γράφει ή να ακούει μουσική. Ο Ρόκγουελ επανασχεδίασε τον χώρο με φωτισμό που προσομοιάζει κεριά.

«Ο σκοπός είναι να ενθαρρύνουμε τους επισκέπτες να πλησιάσουν και να παρατηρήσουν τις μικρές λεπτομέρειες, όπως τα βιβλία της, τα γράμματα και τη συλλογή της από πεταλούδες και έντομα», λέει.

Η πλήρης ιστορία

Αν η Casa Azul ήταν ο χώρος που γέμιζαν πολιτικοί και διάσημοι καλλιτέχνες, ήταν επίσης ο χώρος όπου η Φρίντα έπρεπε να είναι δημόσιο πρόσωπο. Η Casa Roja ήταν ο χώρος όπου της επιτρεπόταν να είναι ο εαυτός της, να βρει παρηγοριά με την οικογένειά της και να ξεφύγει από την ταραχή της σχέσης της με τον Ριβέρα.

«Η ιστορία της Φρίντα έχει ειπωθεί από τον Ριβέρα και από άλλες φωνές εκτός από την οικογένειά της», λέει η Χέντζελ Ρομέο. «Απεικονίζεται ως η ζωγράφος Φρίντα, η σύζυγος του Ντιέγκο. Προσπαθούμε να αφηγηθούμε την ιστορία ότι, πολύ πριν γνωρίσει τον Ντιέγκο, είχε την καλλιτεχνική επιρροή του πατέρα της και τη δύναμη και την ανεξαρτησία που της ενστάλαξε η μητέρα της. Δεν προσπαθούμε να ανακτήσουμε την ιστορία της – απλώς θέλουμε να αφηγηθούμε την πλήρη ιστορία».